Nocna Wataha !!! :-)

Piątek, 20 kwietnia 2018 · dodano: 28.04.2018 | Komentarze 1

O tym, że będzie organizowana Nocna Wataha znać dała mi Daria :)
Później męczyła i namawiała mnie Żona więc zapisałem się na listę uczestników. Niestety do biegu nie przygotowywałem się prawie w ogóle, chyba że za przygotowania przyjąć jedno bieganie i chyba 3 jazdy na rowerze :) Ale można i tak !!
Całego smaczku dodawał fakt, że bieg miał odbywać się po ciemku, przez las a zalecanym elementem wyposażenia była latarka. To nic, że ludzie mieli profesjonalne latarki czołówki a ja latarkę rowerową w ręce :) Co prawda obawiałem się, że gdzieś się zgubię albo, że się przewrócę, połamię okulary, zedrę połowę twarzy, rozwalę kolano i zgubie się po czym będą mnie szukały helikoptery krążące nad lasem z takimi wielkimi reflektorami :D Jednak nic złego się nie wydarzyło, a po odebraniu numeru startowego dla siebie i pakietów dla Skowronków było trochę pogaduch, trochę jako takiej rozgrzewki po czym czekaliśmy we dwójkę (Rafał nie biega z maślakami i pobiegł na 10km :D ) na godz 20.45 na start biegu na 5 km. Miałem biec z Darią ale zaraz na starcie lekko się zgubiliśmy i zostałem sam więc pomyślałem, że biegnę jak mogę i na ile mnie stać. O dziwo nie wyprzedzali mnie wszyscy po kolei, raczej pojedyncze osoby. Mnie udało się też kilka osób wyprzedzić. Całość przebiegłem swoim tempem i dopiero w domu przyznałem, że teoretycznie mogłem pobiec troszkę mocniej. Tak sobie myślałem, że jak zejdę poniżej 30 minut to będzie fajnie, a okazało się, że zszedłem poniżej 25 minut a to już jest REWELACJA !! – podkreślę raz jeszcze brak przygotowań!!!
Napisałbym coś na temat walorów trasy ale było ciemno więc cóż: był szuter, piach, typowo leśne ścieżki i chyba nie więcej niż 50 metrów asfaltu - na mecie. Aaaaa była zupa fasolowa, kawa, herbata i woda heh.
Generalnie przybiegłem na 37/90 miejscu więc do 1/3 stawki była blisko ;) Do miejsca w "20" strata około 1,5 minuty - na pewno do zrobienia!
Fajna zabawa, fajny klimat, ciemno, co jakiś czas, głównie na początku, rozlegało się w lesie głośne „aauuuuu” – w końcu to bieg wilczy :D Kolejny etap w lipcu, może znowu coś mi odbiję i pobiegnę ale tym razem chociaż z krótkim okresem przygotowań ;)